ارائه چارچوب فرایند همکارانه در افزایش تاب‌آوری تصفیه‌خانه‌های آب و فاضلاب در مواجهه با سیلاب

قرارگیری تصفیه‌خانه‌ها در مناطق ساحلی لزوم افزایش توجه به این زیرساخت‌ها را افزایش می‌دهد. وقوع سیلاب می‌تواند باعث آب‌گرفتگی اجزا و افزایش بار ورودی به تصفیه‌خانه شود که این امر موجب کاهش عملکرد قسمت‌های مختلف این زیرساخت و خسارت‌های هنگفت می‌شود. در این مطالعه، در راستای کاهش خطرپذیری تصفیه‌خانه‌ها در برابر سیل، به منظور کمّی‌سازی خصوصیات تصفیه‌خانه از شاخص تاب‌آوری استفاده شد. برای ارتقای عملکرد تصفیه‌خانه در مواجهه با سیل دو رویکرد اصلی رفتار همکارانه میان تصفیه‌خانه‌ها و تخصیص مالی میان بخش‌های قابل سرمایه‌گذاری درون هر تصفیه‌خانه مورد ارزیابی قرار گرفت. به این منظور در رویکرد اول، خصوصیاتی از تصفیه‌خانه که با سرمایه‌گذاری مالی قابل بهبود هستند، شناسایی شدند و تخصیص بودجه در میان هریک به‌منظور ارتقای عملکرد سیستم مورد بررسی قرار گرفت. به‌علاوه، رویکردهای مدیریتی پیشنهادی برای درک دقیق‌تر سیستم نیز ارائه شد. در نتیجه، رویکرد بهره‌برداری توأمان بین تصفیه‌خانه‌ها و ارتقای عملکرد این زیرساخت‌ها با ایجاد ارتباط بین تصفیه‌خانه‌های مجاور محقق می‌شود. به‌منظور ایجاد این ارتباط و همکاری که مبنای کار مقاله می‌باشد، عملکرد تصفیه‌خانه‌های مجاور به‌صورت یکپارچه در نظر گرفته شد. در ادامه، نتایج رویکرد بهره‌برداری توأمان و میزان اثرگذاری آن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در این پژوهش، سه همکاری شامل تصفیه‌خانه‌هایBowery Bay، Tallman، Newtown Creek و Red Hook تاب‌آوری را به میزان قابل توجهی بهبود داده است. چارچوب ارائه شده در این پژوهش برای به‌کارگیری در سایر تصفیه‌خانه‌های فاضلاب مناطق ساحلی پیشنهاد می‌شود.